Een fijne woongemeenschap

Stichting De Tinne

De stichting heeft ten doel: “Het voorzien in de woonbehoefte en de verzorging van personen die daartoe zelf niet goed in staat zijn, alles zonder winstoogmerk.”

Leer ons beter kennen

Wij zijn Henk, Renée, Ugelien, Mark, Sandra, Janny, Bart-Jan en Robert en met zijn achten wonen wij in de Tinne. De Tinne bestaat uit 2 woningen waar in elk huis 4 van ons wonen. 

Wij hebben allemaal een eigen zit/slaap kamer van ca 25 m2. Daarnaast heeft elk huis een gezamenlijke keuken/ woonkamer, 2 badkamers met aangepaste voorzieningen en een gedeelde schuur. 

Met een goed gevoel wonen

De Tinne heeft een team van 16 medewerkers die samen met ons voor een heel erg leuke sfeer zorgen. Omdat wij zelf niet voor ons zelf kunnen zorgen worden wij met allerlei dingen geholpen. Van opstaan tot naar bed gaan. In de nacht is een van de begeleiders in de woning aanwezig als slaapdienst. In elke kamer is een inluistersysteem aanwezig. De begeleiders ontvangen geluiden uit een kamer op hun werk telefoon en kunnen ons helpen als dat nodig is.
Er wordt dus altijd op ons gelet en en dat geeft een heel goed gevoel.

Wij wonen hier met veel plezier.

Onze identiteit

Ontstaan van
De Tinne

In 1997 zijn een aantal ouders bij elkaar gekomen om voor hun gehandicapt kind een geschikte woonvorm te zoeken. Zij konden dit niet vinden in de “instellingen” waarvan zij vonden dat er weliswaar een goede verzorging is, maar sfeer, huislijkheid en persoonlijke aandacht ontbraken.

Ouders wensten een kleinschalige woonvorm en een zoveel mogelijke nabootsing van de gezinssituatie. De ouders hebben daarom besloten om zelf een woonvorm te realiseren. Om dit te kunnen bewerkstelligen hebben de ouders Stichting De Tinne opgericht.

Gezocht werd naar een woonwijk die voldoende bescherming zou bieden voor hun kinderen en daarom werd gekozen voor Nooitgedacht.

Op deze plaats zou omgekeerde integratie plaats vinden op het terrein van Mariënkamp en een woonwijk van Rolde. Woningstichting De Volmacht te Gieten heeft vervolgens de Tinne gebouwd en deze is in augustus 2002 door minister Erica Terpstra geopend. 

Bestuursleden

Jan Hoogeveen

Jan Hoogeveen

Voorzitter

Gea Oldenbeuving

Gea Oldenbeuving

Secretaris

Ik ben met de Tinne in aanraking gekomen in 2007, toen ik op zoek was naar een nieuwe woonplek voor mijn jongere broer Henk. Ruim zevenentwintig jaar geleden besloot de leiding van de instelling in Zwolle dat Henkie en zijn groepsgenoten moesten verhuizen. De groep woonde in een nieuwbouw appartement met eigen kamer inclusief wastafel. Het was een prima huis met een fijne groep. Henkie was daar gelukkig. Het groepje van tien had daar plezier. Wij als ouders protesteerden, schreven brieven, maar tevergeefs. 

De groep verhuisde op het terrein naar de oudbouw. Een huis met een boven, en onderverdieping. Boven kwamen de ´´cliënten die konden lopen`´, beneden werden de rolstoelgebonden cliënten gehuisvest. Henk was toen rolstoelgebonden en kreeg de ´bezemkast´ toebedeeld. Een kamer van twee vijftig bij een metervijftig. Ruim genoeg voor een bed en een kast. Daar heeft hij tien jaar gewoond, en hij is daar lichamelijk en geestelijk zienderogen achteruitgegaan.

Ik wilde hem redden uit deze hachelijke situatie. Roepen, schreeuwen, schrijven, huilen. Ik kreeg geen gehoor. Een jaar later bleek dat de woningruil nodig was om een groep met gedragsproblemen beter “onder controle te houden`´ in een woning op de begane grond. Bij de leiding was het oog gevallen op Henkie´s groep in het nieuwbouwappartement.

Die verhuizing is een dieptepunt in Henkies leven geworden. Het werd het begin van vele ongelukkige jaren en ik was de enige die hem daaruit moest, wilde en kon halen, en ik zocht naar de middelen noch de mogelijkheden. In 2007 zag ik een oproep staan voor een nieuwe bewoner voor Stichting de Tinne in Nooitgedacht, een ouderinitiatief, een plek waar ouders, verwanten inspraak hadden en mocht meebeslissen. Het leek mij zowel voor Henk als voor mezelf een ideale mogelijkheid om voor Henk het roer om te gooien.

Het werd het begin van een omslag in Henk zijn leven. Hij kreeg de kans terug te keren naar zijn geboortegrond: Drenthe.

Hij kreeg de kans weer te kunnen lopen. Hij zat in een rolstoel omdat zijn beide heupen niet goed in de kom zaten. Hij heeft botjes zo dun als luciferstokjes. Gelukkig was er een chirurg die het aandurfde.

Hij mocht weer leren lopen bij de Tinne en is 1 januari 2008 op de Tinne komen wonen. Hoera.  Hij bracht geen gedragsproblemen met zich mee. Had wel last van obstipatie en is een moeilijke eter, maar meer is er dan ook niet. Er is geen agressie, geen onbeheerst gedrag.

Hij is weerloos en niet weerbaar. Henk kan niet voor zichzelf opkomen. Ik voel me verplicht namens mijn broer protest aan te tekenen, lastig te zijn, kribbig te doen, uitgesproken boos, droevig te zijn. En de drijfveer achter die emoties is, zorgen dat Henk gelukkig blijft.

Als secretaris van Stichting de Tinne draag ik bij aan het welzijn van Henk en van zijn medebewoners. Ook namens hen zal ik kribbig doen, lastig zijn, uitgesproken boos, of droevig. Ik hoop nog heel lang Henk en de andere zeven bewoners te kunnen vertegenwoordigen bij Stichting de Tinne.

Henk Meieringh

Henk Meieringh

Penningmeester

Medio 2005 is onze zoon komen wonen op De Tinne.

Vanaf die tijd heb ik een bestuursfunctie bij het bestuur van de Stichting.

Mijn doel is om zo goed mogelijk de belangen te behartigen voor alle acht bewoners.

Bert Daalder

Bert Daalder

Bestuurslid

Vanaf 1996/1997 ben ik betrokken bij het opzetten van het zelfstandig ouderinitiatief de Tinne.

Samen met Jan Hoogeveen en destijds nog een andere bestuurder hebben wij een jarenlange voorbereiding doorlopen om te komen tot de huidige Tinne.

Ik ben ontzettend trots op de Tinne. Een woongroep met een huiselijke sfeer waar het voor de bewoners goed toeven is. Voor de medewerkers is het een enorm leuke werkomgeving waarin de bewoner en de medewerker zich maximaal kunnen ontplooien.

Wil je informatie ontvangen, een vraag stellen of donateur worden?